Autori: Abduweli Tursun

Chin tömürning éti qeyerde,
Tépildimu misran qilichi ?
Mextumsula yighlaydu yene,
Derd bolghachqa sudiki chéchi.

Bosughidin ketmey jaduger,
Aramini qoymidi qizning.
Xumar bolup shérin qénigha,
Wujudini xarlidi qizning.

Tinalmaydu öyide mezlum,
Mel’un momay jebrisi bilen.
Közliride adaqqi ümid,
Bérer berdash sebrisi bilen.

Telmüridu penjire taman,
Chin tömürning yoligha qarap.
Sulghan chéhri yillar baghrida,
Yürikide qaynaydu zerdap.

Hörlük üchün kéchip hemmidin,
Qachqan idi mungghul élidin.
Sugha tashlap ikki jénini ,
Qutulghanti yatning qolidin.

Singlisining hédini hédlap ,
Chin tömürning közi échilghan.
Hörlük téngi atqan pesilge ,
Téxi yéngi qedem bésilghan.

Gheplet basqan melum bir kéche,
Külüp keldi jaduger momay.
Shérin-suxen sözler keypide,
Mextumsula uxlidi tuymay.

Esli chala üzülgech béshi,
Tiriliptu jaduger yene.
Xumar qilip mextumsulani ,
Atliniptu héliger yene.

Mestxush bolup yatqan güzelni,
Hédliridin tonuptu mel’un.
Tuydurmastin chin tömürgimu ,
Élip qachti bir qara quyun.

Shundin buyan mehküm bichare,
Qanlirini shoraydu momay.
Telmüridu mezlum talagha,
Akisidin xeber alalmay.

Chin tömürmu yighlap yürermish ,
Singlisining derdi-otida.
Yene ema bolup qaptumish,
Pushaymanning achchiq yéshida.

Pighan bilen éytarmish yene:
„bashni chala kesken gunahim.
Ibret bolsun kéyinkilerge,
Kechmishlirim-hesretlik ahim“

2017.02.19 Germaniye