Autori: Aziz Isa Elkün
Bahar güli nargiz naz bilen échilghanda,
Baghchamgha bezme üchün bulbul qon’ghanda,
Aq libasstin örük chéchiki romal yapqanda,
Zar kütken baharim, bügün séni kel dédim.
Qirawliq pelek tebessum quyash tughqanda,
Pesil turnilliri bahar izdep uchqanda.
Zeynepmu munggha pétip yarni séghin’ghanda,
Zar kütken baharim, bügün séni kel dédim.
Quyash nuri jilwe töküp parlighan seher,
Eyler köngülni intizar xeste shu qeder?!
Men razi bahargha giyah bop köklisem eger,
Zar kütken baharim, bügün séni kel dédim.
Étizda maysilar kökirip yasharghanda,
Bowam tikken térekler potla tashlighanda,
Höpüp kélip tam üstide uwa tutqanda,
Zar kütken baharim, bügün séni kel dédim.
Hayat menzili her bahar yéngi bashlinar,
Soghuqta muzlighan köngül issip illinar,
Noruz körkide uyghurning rohi janlinar,
Zar kütken baharim, bügün séni kel dédim.
Séghinishtin tarimda torghay bahar küyler,
Muzluq tengritagh közidin aqar ünchiler,
Her giyah ilimde qishtin zarliq yash töker,
Shunga baharim, bügün séni kelsun dédim.
Ashiqliqtin men toxtimay bahar chillaymen,
Qara qish kelmeske ebed ketsiken deymen,
Her küni weten sanga otluq salam yollaymen …
Zar kütken baharim, séni bir kelsun dédim.
Muhebbet hijrani weten dep öksigende,
Anam etken noruz éshi esike yetkende,
Elkün qelbi her baharda yénip köygende,
Zar kütken baharim, bügün séni kelsun dédim!
6-Mart2017- Yili, London
Tengritagh Akademiyesi 