Dunyada biz qilishqa tégishlik shunche jiq ish turup, özimizni menggülük zindangha tashliwalghandek düshmen hazirlap bergen sehnide yaxshi bolsimu, yaman bolsimu béshimizni bir-birimizning chatiriqigha tiqip, dunya mushu oxshaydu, dep qoydekla yashawatimiz.Buni birlik we ittipaqliq deydighanlar bar.
Birlik we ittipaqliq bedenning emes, milliy rohning jümlidin ilghar zamaniwiy pikirlerning piship yétilishidin ibaret ortaq köwrüktin ötüdu.Ademler rebbige bolghan ixlasini bildürüsh üchün jamelerge, millet(dewlet)ke bolghan sadaqitini ipadilesh üchün siyasiy partiye yaki teshkilatgha, iqtisatqa bolghan ihtiyajini qandurush üchün bazar we bankilargha toplinidu.
Biz ibadet qilish, siyaset qilish we soda qilishtin awal kawap bilen polo qilimiz.Hemmidin yamini kawap bilen poloni bir yollar bilen düshmen yollap turidu.Shunga qilghan ibadet, siyaset we sodining paydisi uyaqta tursun, payda-ziyan heqqide gep qilghanlarni sheytandek bir amallarni qilip xatalshturimiz, chetke qaqimiz, hetta düshmen u yaqta qélip, ularni öz qolimiz bilen ujuqturiwitimiz.
Bu xil kolliktip ebgaliq, nadanliq we nezer dayirisining tar bolishidin ibaret yaman süpetlik kilasik pissixikiliq késellik arimizdaki ittipaqsizliqning uwisi, dunyagha échilishimiz we insanlarni chüshünishimizning küshendisi, arqida qélishimiz we barghanche ajizliship kétishimizning yiltizi bolmaqta.
Eslide bu bizdek bir yaman künde qalghan millet üchün intayin zor yoqutushtur.Epsus bizde késellikning éghirlishishi ittipaqliq, tereqqiyat we ghelbe dep tonulup keldi.Halaket yoligha kirip qalduq.
Qérindashlirimiz dégenlirimizni heqiqi menisi bilen bileligen bolsa idi mushundaq éghir künlerde eng deslepte eneniwiy medeniyitimiz we tereqiy qilghan ellerning meniwiy bayliqliridin milletning jénigha emiliy esqatidighan zamaniwiy pikirlerni ishlep chiqirip, pelesepiwiy, siyasiy, iqtisadiy qarash jehetlerdin öz-ara terbiyelep, dunyagha échilip, düshmenning bizni arqida qaldurush, qul qilish we yoqutiwitish üchün neyrengwazliq bilen chalghan dépigha ussul oynimighan bolattuq.(K.A)

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne…
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu.